IONION FM - Ραδιόφωνο Δυτικής Ελλάδας
 
 




ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ
ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΕΝΗ
ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΕΕ 2018/334





«Νεκροί» και Ζωντανοί αγώνες στα χρόνια των μνημονίων
07.11.13


Δεν είναι εύκολο πράγμα να είσαι μέσα στην ακριβή επικαιρότητα, αν αυτή εξελίσσεται όταν ο λαός κοιμάται. Και δεν μιλάω βέβαια για την βίαιη εξέλιξη ενός φυσικού φαινομένου, όπως είναι για παράδειγμα ένας ισχυρός σεισμός ή κάποιο ανάλογο φυσικό φαινόμενο. Μιλάω, ας πούμε, για ένα πραξικόπημα, όπως αυτό που συνέβη το ξημέρωμα της 21ης Απριλίου του 1967 ή άλλα παρόμοια γεγονότα που η εξέλιξή τους αγαπάει τη νύχτα. Που εξ’ ορισμού είναι πράξεις του σκότους, όπως και οι άνθρωποι που τα δρομολογούν.

Δεν θα σταθώ στο πως πουλήθηκε ο αγώνας των συνδικαλιστών στην ΕΡΤ, ένας αγώνας που ο λαός στο σύνολό του ευχόταν να είναι ο καθοδηγητής των αγώνων και των υπόλοιπων εξαθλιωμένων ελλήνων που ήλπιζαν σκεπτόμενοι: «δεν μπορεί, αυτό θα είναι το μπαμ που περιμένουμε». Στέκομαι μόνο στον αντιδημοκρατικό και κουτοπόνηρο τρόπο που συμπεριφέρεται μια μειοψηφική μεν, αλλά εκλεγμένη ωστόσο κυβέρνηση , ο οποίος δεν διαφέρει καθόλου από τους τρόπους που χρησιμοποιούν οι ολοκληρωτικές κυβερνήσεις. Δυστυχώς κάθε μέρα που περνάει κι ένα νέο κομμάτι γύψου καλύπτει το σώμα της ελληνικής κοινωνίας.

Χθες λόγω στάσης εργασίας δεν βγήκαν οι ενημερωτικές εκπομπές του σταθμού, αλλά αρχίζω να πείθομαι ότι αυτές οι στάσεις εργασίας και οι απεργίες είναι, εκτός των άλλων και εξόφθαλμα υποκριτικές πλέον. Το έχω ξαναπεί έπ’ ευκαιρία απεργιακών κινητοποιήσεων, πως οι συνδικαλιστικές ηγεσίες (ένα με τη διεφθαρμένη εξουσία) άγουν και φέρουν τον λαό εκτονώνοντας την οργή του σε δόσεις, προς αποφυγήν της μεγάλης έκρηξης, που θα συνέτριβε εν ριπή οφθαλμού το σάπιο και καταρρέον πολιτικό σύστημα. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ανοιχτά πια, δρουν ως αντηρίδες των πολιτικών τους φορέων, προσπαθώντας (με επιτυχία μέχρι στιγμής) να απομακρύνουν όσο περισσότερο γίνεται την ημέρα της πτώσης, δίνοντας έτσι χρόνο στο σύστημα να σκέφτεται και να εφευρίσκει τρόπους προσωρινής διαφυγής.

Έτσι και χθες Η «επανάσταση» των εργατοπατέρων αναβλήθηκε λόγω… βροχής!!!
Υποτίθεται ότι βρισκόμαστε μπροστά σε έναν αγώνα ΖΩΗΣ και ΘΑΝΑΤΟΥ και μια βροχή …. τον ματαίωσε!!!

Εγώ μαζί με τους συναδέλφους μου της Πρωινής Ζώνης του Σταθμού, βρεθήκαμε στα δικαστήρια του Πύργου όπου θα προσήγαγαν με χειροπέδες στον ανακριτή, τον «εγκληματία» Χρήστο Βλάχο.

Ο κόσμος έδωσε δυναμικό, μα πάνω απ’ όλα ΑΛΗΘΙΝΟ παρόν, δεδομένου ότι καμιά συνδικαλιστική ηγεσία δεν ποδηγέτησε αυτόν τον αγώνα. Διαφορετικά ο ειλικρινής και τίμιος αγώνας του Χρήστου Βλάχου και των κατοίκων των Μακρισίων και της Αλφειούσας που αντιδρούν σ’ αυτό το παρανοϊκό οικολογικό έγκλημα, θα είχε προδοθεί και ίσως θα είχε την κατάληξη του αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ.

Όχι ότι δεν γίνονται προσπάθειες για να συμβεί αυτό, αλλά μέχρι στιγμής οι δυνάμεις που τις απεργάζονται, είτε γιατί δρουν σπασμωδικά, (σκεφτείτε τα ρόλεξ, τα πορτοκάλια του κοινωνικού παντοπωλείου και χθες την θεατρική προσαγωγή ενός αγνού κτηνοτρόφου με χειροπέδες), είτε γιατί η βούληση του καταπιεσμένου κόσμου είναι πιο ισχυρή, ευρίσκονται στο καναβάτσο.

Θα προσπαθήσουν και πάλι με διάφορους τρόπους να επιτύχουν το σκοπό τους, όμως ο λαός κρατάει τη νίκη στα χέρια του. Την επόμενη φορά, ο κόσμος πρέπει να είναι δεκαπλάσιος εκεί, απ’ όλες της περιοχές του νομού. Ντρέπομαι να πιστέψω πως ολόκληρη Ηλεία δεν διαθέτει ούτε 50 Βλάχους να δώσουν την απάντησή τους και να κερδίσουν έναν τίμιο αγώνα. Εδώ ένας και κόντεψε να τα καταφέρει μόνος του!

Ειλικρινά, προσωπικά χάρηκα που χθες – ημέρα απεργίας – βρέθηκα μπροστά σ’ έναν τέτοιο αγώνα που και ανιδιοτελής ήταν και δεν ήταν καπελωμένος. ʼκουσα τον γέροντα πατέρα του αγνού αγρότη να λέει, πως είναι υπερήφανος για τον γιο του. Πως λοιπόν να μην είναι αυτός που είναι, ο Χρήστος Βλάχος; Η χθεσινή, ήταν μια βροχερή αλλά τόσο φωτεινή μέρα, που έδειξε ότι τελικά υπάρχει μαγιά στον καθημαγμένο και καθηλωμένο λαό μας, ικανή να επιφέρει την ηθική επανεκκίνηση στη δύστυχη πατρίδα μας.

Κι αν υπήρξαν και κάποιοι που «έσουραν» από τη χθεσινή γιορτή, ενώ θα έπρεπε να ήσαν εκεί, ήταν τελικά τόσο λίγοι, τόσο μόνοι και τόσο ντροπιασμένοι...
Πραγματικά θα ήταν εφιαλτικό ένα όνειρο, μέσα από το οποίο θα βρισκόμουν στη θέση τους….

Χθες, συμμετέχοντας εκεί και όχι κάπου αλλού (για να διαδηλώσω κατά του μνημονίου ας πούμε), ένοιωσα πως συμμετείχα σε έναν Αγώνα Ζωντανό. Γιατί υπάρχουν (και είναι και πλειοψηφία μάλιστα) και οι "Νεκροί" αγώνες.

Για παράδειγμα, σκέφτεστε χθες να ήμουν έτοιμος να διαδηλώσω στο σύνταγμα και η βροχή να μου χάλαγε τα σχέδια και την ορμή και … να έμενα Παυλόπουλος;

Αυτή είναι η δική μου ματιά της επικαιρότητας, δια μέσου των χθεσινών γεγονότων στα δικαστήρια του Πύργου.

Δημήτρης Ι. Κολόκας

Παρασκευή Μεγάλη  (2012)

Στίχοι:      Νίκος Γκάτσος
Μουσική:  Δημήτρης Παπαδημητρίου
Τραγούδι: Φωτεινή Δάρρα
------------------------------------------------------------
Πάντα στον κόσμο θα 'ρχεται
Παρασκευή Μεγάλη
και κάποιος θα σταυρώνεται
για να σωθούν οι άλλοι.

Έλα της θάλασσας θεριό
και του πελάγου μπόρα
το φοβερό σκουπιδαριό
να διώξεις απ’ τη χώρα.

Στης εκκλησιάς τα μάρμαρα
αμπέλια θα κεντήσω
ν’ ανοίξει ο δρόμος σήμερα
και να σε φέρει πίσω.

Έλα της θάλασσας θεριό
και του πελάγου μπόρα
το φοβερό σκουπιδαριό
να διώξεις απ’ τη χώρα.

Να γίνουν ʼγια Κοινωνία
για σένα και για μένα
κι όταν ανοίξουμε πανιά
να 'ναι όλα ευλογημένα.

Έλα της θάλασσας θεριό
και του πελάγου μπόρα
το φοβερό σκουπιδαριό
να διώξεις απ’ τη χώρα.

Ακούστε το σχετικο απόσπασμα


Ακούστηκε 3245 φορές μέχρι τώρα